Geschiedenis van de JKA
Oorspronkelijk ontwikkelde de krijgskunst Te (“Hand”) zich op Okinawa als een systeem van zelfverdediging. Door de frequente contacten en uitwisselingen met China was het zeker dat de Okinawaanse krijgskunst op een bepaald moment tijdens de ontwikkeling beïnvloed werd door het Chinese kempo. Met alleen mondelinge overlevering en geen formele hedendaagse geschreven verslagen is het echter niet zeker wanneer de kunst genaamd Kara-Te voor het eerst op Okinawa ontstond. Het wordt verondersteld dat het ongeveer 500 jaar geleden ontwikkelde, toen de dynastische heerser Koning Shoha de regio na tientallen jaren van oorlogvoering verenigde en een edict uitvaardigde dat het bezit van wapens op het eiland verbood.
Volgens de traditionele verslagen werd een soortgelijke wet die het bezit of gebruik van wapens verbood opnieuw uitgevaardigd en gehandhaafd door de Satsuma-clan, die Okinawa in het begin van de jaren 1600 binnenvielen en onder het gezag van het Japanse shogunaat brachten. Het wordt verondersteld dat in deze omgeving karate zich ontwikkelde als een vorm van ongewapend gevecht ter bescherming van zichzelf en het land, en dat het in het geheim werd onderwezen en beoefend.
Toen werd op 1868 de Okinawaanse karate-meester Funakoshi Gichin geboren. Hij wijdde zijn hele leven aan het bevorderen van de waarden van de kunst en introduceerde de weg van karate-jutsu in Japan, waar het zich verspreidde over het hele land. Tegen 1949 hadden zijn volgelingen een vereniging opgericht ter bevordering van karate; ze noemden het Nihon Karate Kyokai, of Japan Karate Association. Het was het begin van de JKA…
Het overwinnen van uitdagingen (1990-1999)
In 1990 werd de JKA geschokt door een crisis toen een factie binnen de organisatie de officiële status van de JKA overnam. De groep riep een buitengewone Algemene Vergadering bijeen, maar identificeerde niet de agenda of het doel zoals wettelijk vereist. Na deze onwettige vergadering slaagde de factie erin om het officiële uitvoerende register illegaal te wijzigen. Zo begon een lange periode van rechtszaken.
Ondanks dit bleef de JKA vooruitgang boeken. De overweldigende meerderheid van de leden en instructeurs bleef loyaal aan de oorspronkelijke en ware JKA. Vervolgens werd meester Sugiura Motokuni in 1991 benoemd tot Hoofdinstructeur. Samen met voorzitter Nakahara begonnen ze een terugkeer naar de ware geest van karate – precies op het moment dat die geest het meest nodig was.
In 1994 publiceerde de JKA het eerste boek in een reeks van vijf gezaghebbende boeken over kata. Deze serie werd al snel de “bijbel” van karate kata.
Toen kwamen de gerechtelijke uitspraken. In 1995, zoals de leden al lang hadden verwacht, won de JKA de zaak in de Tokyo Local Court. In 1998 won het opnieuw in de Tokyo Higher Court. Vervolgens verwierp de Japan Supreme Court in juni 1999 het beroep van de afgescheiden groep en werd de zaak definitief gesloten. Als gevolg daarvan werd het wettelijke uitvoerende register hersteld in de staat waarin het was voordat de factie het zo krachtig had veranderd.
Uiteindelijk had de JKA niet alleen de uitdaging doorstaan, maar was het sterker geworden door de ervaring. Het had meer interne samenhang en een sterker gevoel van identiteit dan ooit tevoren verkregen.
De JKA springt vooruit naar de 21e eeuw (2000 tot heden)
Met haar wettelijke status hersteld door gerechtelijke uitspraken, sprong de JKA de 21e eeuw in. Het herstructureerde haar interne organisatie en reorganiseerde ook haar financiële basis.
In december 2000 kocht het land en vestigde het een gloednieuw hoofdkwartier en dojo in het centrum van Tokio. Dit was de eerste keer dat de JKA haar eigen grond en gebouw bezat. De grote openingsceremonie vond plaats in mei 2001 en werd bijgewoond door talrijke hoogwaardigheidsbekleders en vele leden van andere karate-organisaties.
Met hernieuwde energie positioneerde de JKA zichzelf opnieuw en definieerde zichzelf duidelijk als ‘De Bewaker van Karate’s Hoogste Traditie’. In 2004 lanceerde het een nieuwe officiële website, waarmee het, zoals altijd, het echte karate over de hele wereld blijft promoten.
De Japan Karate Association (JKA) werd oorspronkelijk opgericht in 1948 als een non-profitorganisatie. Op basis van haar significante bijdrage aan de samenleving door middel van een aantal activiteiten, erkende het Japanse Ministerie van Onderwijs JKA als SHADAN HOJIN (geïncorporeerde vereniging) in 1957. Door voortdurende bijdrage en haar toewijding aan de samenleving, werd JKA verder erkend door de regering van Japan als KOEKI SHADAN HOJIN (incorporated association voor openbaar belang) op 21 maart 2012. JKA is tot op heden de enige Japanse vechtsportassociatie die door haar regering een dergelijke erkenning heeft gekregen.
De opdracht van de JKA is om bij te dragen aan de wereldvrede door 1) onderzoek uit te voeren en instructie te geven in Karate-Do, 2) invloed uit te oefenen op kinderen en adolescenten om hun fysieke en mentale gezondheid te verbeteren en de geest van vechtsporten te cultiveren, en 3) een brede verspreiding van het concept van de Japanse vechtsport die beleefdheid en respect benadrukt.
JKA-leden streven er dagelijks naar om hun karakter te ontwikkelen en bij te dragen aan de samenleving. Dit is het doel van JKA en is de waarde van Karate-Do als een vechtsport. JKA neemt deze verantwoordelijkheid serieus en streeft altijd naar bijdragen aan de samenleving door middel van verschillende activiteiten.
Stamboom Shotokan Karate
